کارم تموم شده بود و تصمیم گرفتم اگرچه نه بارون هست و نه من تو بلوار کشاورزم ؛ ولی کنار همون خیابان انقلاب یه خرده پیاده برم . رسیده بودم چهارراه ولیعصر .خواستم برم لمیز یه قهوه بگیرم بیام بیرون ولی نمی دونم چرا دلم نمی ره به لمیز رفتن یا حتی قهوه گرفتن ازش و در راستای کنترل کالری های ورودی صرف نظر کردم کلا ! تا چندین متر پایین تر ،تو پیاده رو پر از دستفروش بود . خیلی وقته دست فروش ها اونجان ولی الان با شدت بیشتر . قشنگ حس و حال شب ِ عید رو دارن القا می کنند . همینطوری یه خرده رفتم پایین . هم چین بی هدف نبودم ولی هدف چندانی هم نداشتم . چیزی نمی خواستم بخرم یعنی ! رسیدم به خط عابر رفتم اونور خیابون. همون مسیری که اومده بودم پایین رو برگشتم بالا . رسیدم به ماگ فروش ِ همیشگی ِ دم ِ خروجی 6 ! البته فک کنم 6 بود .نمی دونم ! ماگ هاش رو دیدم . غیر از یکی دو مورد چیزی نبود که دلم گیر کنه اونجا که البته اونایی هم که خوشم اومد رو نخریدم . اومدم پایین سوار مترو شم . یه خرده گذشت و صندلی خالی شد ؛ نشستم . کتابم رو در آوردم بخونم . داستان به جاهای جالب رسیده بود که دیگه باید پیاده می شدم .
بلند شدم و رفتم برم سمت ِ در . دختر ِ داشت با دوستش حرف میزد . نظرم رو جلب کرد . " چه قدر چهره اش آشناست ! کجا دیدمش ؟ " و این سوال اون قدری فکرم رو درگیر کرد ولی هیچی یادم نیمد . حتی نشونه ای هم نداشتم که ازش کمک بگیرم باب ِ آشنایی رو باز کنم فقط یه چیزی ته ذهنم می گفت باید تو دوران مدرسه خاطره مشترک داشته باشیم . از مترو خارج شدیم . دیدم با هم ، هم مسیر هستیم . دل رو زدم به دریا و برگشتم بهش گفتم " ببخشید چهره ی شما برای من خیلی آشناست ولی واقعا نمی دونم شما رو کجا دیدم . " جالب بود که اونم همین نظر رو داشت . اسم مدرسه اش رو پرسیدم و طبق فرضیات باید تو دوران راهنمایی با هم ؛ هم کلاس یا هم مدرسه ای می بودیم ! سعی کردیم یه چیزایی رو یادآوری کنیم و من جز سه چهار مورد هیچی یادم نمی اومد . مثل کسی که به صورت اختصاصی یه بخش ِ خاصی از حافظه اش رو پاک کرده باشن . چند تا تصویر مبهم فقط مونده برام . داشتم فکر می کردم نکنه چند وقت دیگه همه ی خاطره های خوبمون رو هم یادمون بره ؟!
درباره این سایت