@caroline.chagnon in her Mejuri rings ✨

 

چیزی که الان تو یه نوشته ای از فضای مجازی دیدم و شدیدا بهش احساس نیاز کردم ؛ "گم و گور شدن" بود . یه وقتایی آدم احساس نیاز می کنه ولی نمی دونه به چی ؟ به تفریح ؟ به خواب ؟ به فیلم دیدن ؟ به درس خوندن ؟ یه حس مبهمه  و الان با خوندن این مطلب فهمیدم دقیقا این همون چیزیه که من الان بهش نیاز دارم . نه از اینجا . نه اتفاقا اینجا هستم چه بسا بیشتر از قبل . از هیاهوی دورم . از آدمایی که دور خودم جمع کردم (!) نه قهر کردن یا مثلا مرثیه سرایی هایی که قدیما بود . یادش به خیر. قبلا تر ها که شبکه های اجتماعی خلاصه می شد تو سایت ها و چت روم های سایت ها و هر از گاهی یه نفر طبل می گرفت دستش که من دارم می رم و یه عده دنبالش " نه تو رو خدا نرو " . نه این مدلی نه . یعنی فکر میکنم دیگه این مدلی رفتن باب نیست . حتی شایدم هنوز هست ( مثل مزاحم تلفنی که من هنوزم گاهی دارم و موندم با این پیشرفت تکنولوژی چرا مزاحم تلفنی ! ) . ولی ما دیگه اون قدری بزرگ شدیم نخوایم اینطوری بریم خلاصه . بچه بازی که نی !

از اون رفتنا که می ری تا خودت رو پیدا کنی . حالا شاید وما رفتنی هم در کار نباشه ؛ صرفا یه کنار کشیدن موقت برای پیدا کردن خودت باشه . حالا وما برای کشف معنای زندگی هم نه .  برای رفرش شدن خودت . خلاصه چیز ِ ساده و خوبیه . آدما بهش نیاز دارن . یعنی من بیشتر از همیشه بهش نیاز دارم . اون قدری نیاز به  این ساده زیستی رو حس می کنم که به تمام ابعاد زندگی اضافه کردمش . وسایل توی اتاق رو به حداقل رسوندم . یعنی سعی می کنم خلوت باشه دورم . وسیله ی جدید اضافه نکنم به اتاق . همه چیز در عین سادگی باشه . با کمترین طرح و پترن . خلوت ِ خلوت . 

 

 


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها